Dolina Strążyska należy do najciekawszych i najliczniej odwiedzanych, tatrzańskich dolin reglowych. Do popularności doliny przyczynia się bezpośrednie sąsiedztwo Zakopanego, a także malowniczy wodospad Siklawica, położony w jej górnej części. Wycieczkę do Doliny Strążyskiej warto połączyć z wejściem na Sarnią Skałę, która razem z Nosalem i Wielkim Kopieńcem, należy do klasyki szczytów reglowych położonych w okolicy Zakopanego. Szczyty te, pomimo niewielkiej wysokości, oferują bardzo interesujące widoki. Z Sarniej Skały szczególnie imponująco przedstawia się północna, urwista ściana Giewontu. Czerwony szlak biegnący Doliną Strążyską, prowadzi wyżej właśnie na Giewont. Stanowi on interesującą alternatywę dla niezwykle zatłoczonego szlaku z Kuźnic.

Z centrum Zakopanego do Doliny Strążyskiej idziemy ulicą Kasprusie, a następnie ulicą Strążyską, która doprowadza bezpośrednio do wylotu doliny, gdzie znajdują się kasy TPN. Dojście z centrum Zakopanego zajmuje około 35 - 40 minut.

Dnem zalesionej doliny prowadzi spacerowa droga znakowana na czerwono. Szlak wiedzie wzdłuż Strążyskiego Potoku, kilkukrotnie przecinając go. Im głębiej wkraczamy w dolinę tym efektowniej prezentują się kaskady na Strążyskim Potoku. Po prawej stronie wznoszą się strzeliste turnie zwane Trzema Kominami, a także skała z tablicą poświęconą czeskiemu publicyście - Edwardowi Jelinkowi. Powyżej szlak wyłania się lasu i po około 30 minutach osiąga dolny skraj Polany Strążyskiej, z której otwiera się widok na szczyt Giewontu z kilkuset metrowym, północnym urwiskiem.

Przy ładnej pogodzie polana jest zazwyczaj oblegana przez spacerowiczów. Kierując się w górę polany mijamy skrzyżowanie szlaków. W prawo odbija czerwony szlak prowadzący dalej na Giewont, a także Ścieżka nad Reglami biegnąca w kierunku Doliny Małej Łąki. Po środku Polany Strążyskiej stoi niewielki bufet turystyczny.

Do wodospadu Siklawica wytyczony jest żółty szlak, mający swój początek w górnej części polany. Szlak prowadzi kamiennym chodnikiem, ku północnej ścianie Giewontu. Wiedzie on wzdłuż bystrego potoku i wznosząc się nieznacznie dociera w kilka minut do wodospadu. Siklawica opada z dwóch pionowych ścian, przy czym szlak doprowadza pod nieco wyższą, dolną kaskadę, liczącą około 12 metrów wysokości. U stóp wodospadu wykształcił się stosunkowo niewielki wodny kocioł, dzięki czemu można podejść prawie pod sam lej, którym opada wodospad. Zejście do Polany Strążyskiej tą samą drogą. 

Czarny szlak na Sarnią Skałę odbija ku wschodowi, w miejscu gdzie swój początek ma żółty szlak do Siklawicy. Szlak wznosi się stromo lasem i po niespełna 30 minutach męczącego podejścia osiąga Czerwoną Przełęcz. Czerwona Przełęcz oddziela Sarnią Skałę od Suchego Wierchu. Ścieżka nad Reglami zbiega z przełęczy w kierunku wschodnim, natomiast szlak na Sarnią Skałę wznosi się lasem ku północy. Ścieżka wydostaje się szybko ponad granicę lasu. Na wprost ukazuje się skaliste zwieńczenie Sarniej Skały, które osiągamy w ciągu kilku minut.

Z Sarniej Skały (1377m) roztacza się wyjątkowo piękny widok na północną ścianę Giewontu, która prezentuje się stąd niezwykle okazale. W kierunku zachodnim wznosi się Kominiarski Wierch, natomiast panorama ku Tatrom Wysokim obejmuje między innymi Koszystą, Żółtą Turnię, Granaty oraz Kozi Wierch. Bardzo rozległa panorama rozciąga się na Zakopane oraz Podhale. Schodząc z Sarniej Skały można udać się Ścieżką nad Reglami na Polanę Kalatówki lub wykorzystując żółty szlak, zejść do Doliny Białego.